Ήρθε η ώρα να ξεμάθουν!

Έμαθες να στηρίζεσαι σε άλλους. 
Έμαθες να τους ακούς. 
Να τους βοηθάς με όποιον τρόπο μπορείς. 
Έμαθες να αγαπάς κάθε σκαμπανέβασμα στον χαρακτήρα τους. 
Να είσαι πάντα εκεί για αυτούς.  
Να έχεις ελπίδες πως ότι έκανες για εκείνους θα το εκτιμήσουν.
Πίστευες πως θα έκαναν και εκείνοι τα ίδια για εσένα. 
Μπορεί και να τα έκαναν. 
Μπορεί να ήσουν τυχερός και να έπεσες πάνω στους σωστούς ανθρώπους. 
Μπορεί όμως και όχι! 
Και τότε τι γίνεται; 
Τι γίνεται όταν έρθει η σειρά τους να σε ακούσουν μα δεν είναι εκεί;
Όταν έρθει η σειρά τους να σε βοηθήσουν σε κάποια δύσκολη στιγμή και εκείνοι εξαφανίζονται; Όταν περιμένεις να αγαπήσουν τα δικά σου σκαμπανεβάσματα μα εκείνοι το μόνο που κάνουν είναι να τα κρίνουν; 
Έμαθαν να στηρίζονται σε εσένα.
Έμαθαν ότι όποτε ήθελαν το οτιδήποτε εσύ ήσουν πάντα εκεί. 
Έμαθαν να έχουν την βοήθειά σου και την κατανόηση σου. 
Ε λοιπόν καιρός να ξεμάθουν!